Door de coronacrisis dreigen veel ondernemingen failliet te raken. Inkomsten zijn opgedroogd, terwijl de (vaste) lasten blijven doorlopen. Zeker nu de maatregelen worden verlengd, zullen veel ondernemingen met schulden zitten vanwege deze doorlopende lasten.
Om te voorkomen dat het faillissement van deze ondernemingen wordt uitgesproken, is de overheid hard op zoek geweest naar oplossingen. Een van deze oplossingen is de sinds 1 januari 2021 in werking getreden Wet homologatie onderhands akkoord (WHAO). Deze wet heeft tot doel om efficiënte en effectieve herstructurering van noodlijdende ondernemingen mogelijk te maken zonder dat het faillissement wordt uitgesproken.
Wat houdt de whoa in?
Met de WHOA wordt, in het kort, een regeling ingevoerd op basis waarvan de rechtbank een akkoord tussen een onderneming en zijn schuldeisers en aandeelhouders betreffende de herstructurering van schulden kan goedkeuren (ofwel ‘homologeren’). De homologatie leidt ertoe dat het akkoord verbindend is voor alle bij het akkoord betrokken en stemgerechtigde schuldeisers en aandeelhouders.
Alvorens het akkoord door de rechtbank kan worden gehomologeerd, zal het voorstel voor akkoord ter stemming worden aangeboden aan de schuldeisers of aandeelhouders. Indien het akkoord betrekking heeft op verschillende categorieën van schuldeisers en/of aandeelhouders zal er een indeling worden gemaakt in zogenoemde ‘klassen’. Van verschillende categorieën schuldeisers en/of aandeelhouders is bijvoorbeeld sprake als zij zodanig verschillende rechten hebben in het faillissement of krijgen op basis van het akkoord waardoor zij niet in een vergelijkbare positie verkeren. De stemming vindt vervolgens plaats binnen iedere klasse waarvan de rechten zullen worden gewijzigd. Het akkoord is aangenomen indien ten minste één van deze klasse met 2/3 meerderheid voor het akkoord stemt.
De WHOA en het dwangakkoord
Uitgangspunt bij toepassing van de WHOA – ook wel het ‘dwangakkoord’ genoemd – is dat het waarschijnlijk is dat de schuldenaar niet langer in staat zal zijn om alle schulden te voldoen. In zekere zin gaat het dus om een situatie waarin het faillissement van de schuldenaar daadwerkelijk dreigt. Een belangrijk uitgangspunt van de WHOA is dat de schuldeisers niet slechter af mogen zijn dan in faillissement. Het aangeboden akkoord dient dus ten minste gelijk of hoger te zijn dan het bedrag dat de schuldeiser zou ontvangen in faillissement.
Overigens kan het akkoord geen wijzigingen aanbrengen in de rechten van werknemers op basis van een arbeidsovereenkomst. Hiervoor zal de schuldenaar de gebruikelijke arbeidsrechtelijke weg moeten volgen. De rechtspositie van werknemers kan dus niet worden gewijzigd door een akkoord en blijft op deze wijze geborgd.
Belangrijke voordelen van de WHOA
Een belangrijk voordeel van de WHOA als herstructureringsinstrument is dat de onderneming, al dan niet in afgeslankte vorm, actief blijft in de markt, zodat handelsrelaties intact kunnen blijven. Zeker in de maakindustrie waar veel toeleveranciers afhankelijk zijn van een kleine groep klanten kan deze zogenoemde zachte landing waardevol zijn. Zonder zou mogelijk ook de toeleverancier in liquiditeitsproblemen komen.
Daarnaast is een belangrijk gegeven dat een faillissement vaak niet in het belang is van de schuldeiser. De meeste bedrijven in de maakindustrie zijn namelijk concurrente schuldeisers en hebben in een faillissement weinig kans op betaling van hun vordering. Een goed schuldeisersakkoord heeft dan ook als voordeel dat de schuldeiser een betaling ontvangt.
Jurisprudentie over de WHOA
Inmiddels druppelt de eerste jurisprudentie binnen over de WHOA. Een interessante uitspraak over de homologatie van een akkoord in dit verband ging er recent over dat een homologatieverzoek wordt toegewezen, ook al was er een schuldeiser niet in het akkoord meegenomen. In deze uitspraak van de rechter over de WHOA wordt dit niet als bezwaarlijk gezien, omdat met de schuldeiser een separate overeenkomst werd overeengekomen die hem in dezelfde positie brengt als de andere schuldeisers.
Wat hier ook nog noemenswaardig was, is dat de rechter het verzoek dat in eerste instantie werd gedaan om de schuldeiser toch bij het al gesloten akkoord met de andere schuldeisers te betrekken, afwijst. De verbindendverklaring van een te homologeren akkoord ten aanzien van een schuldeiser die niet in dat akkoord is betrokken is namelijk geen voorziening die de Faillissementswet kent.
Advocaat gespecialiseerd in de WHOA
MAAK Advocaten heeft een team van ervaren advocaten die uw onderneming bij een schuldeisersakkoord of herstructurering kunnen bijstaan. Onze advocaten helpen u graag bij de totstandbrenging van een akkoord, de beoordeling hiervan en adviseren u graag over uw mogelijkheden.
Telefoon: +31 (0) 20 210 31 38
E-Mail: mail@maakadvocaten.nl
